“Η ελπίδα είναι το ον με φτερά,
Που κουρνιάζει στην ψυχή,
Και κελαηδά το τραγούδι χωρίς στίχους,
Και δεν σταματά ούτε μια στιγμή,

Και γλυκύτερο ακούγεται μέσα στην θύελλα,
Και αγριεμένη πρέπει να είναι η καταιγίδα
Που μπορούσε το μικρό πουλί να οδηγήσει στα δύσκολα
Που κράτησε ζεστούς τόσους πολλούς (όσους ποτέ δεν ξαναείδα).

Το έχω ακούσει στην πιο παγωμένη γη,
Και σε θάλασσα παράξενη πολύ,
Και όμως, πότε, στο έπακρο,
Ζήτησε ένα ψίχουλο από εμένα (ως ύπαρξη ανθρωπινή).

*****
Εδώ είναι ένας σύνδεσμος σε μια απαγγελία του ποιήματος στα Αγγλικά,
https://www.youtube.com/watch?v=3BI-Z67RnIg
Προσκαλώ οποτεδήποτε θέλουν οι αναγνώστες να υποβάλουν ηχογραφήσεις των απαγγελιών τους των μεταφράσεών του.
Αν επιλεγούν, τα ηχητικά/βίντεο κλιπ, θα φιλοξενηθούν σε αυτόν τον ιστότοπο.

Η πρόσκλησή μου για απαγγελία των μεταφράσεων είναι αποκλειστικά και μόνο για τη φιλοξενία των απαγγελιών σε αυτό τον ιστότοπο και για την προώθηση αυτού του έργου―ένα μη κερδοσκοπικό εγχείρημα.
Η συνεισφορά σας θα αποδοθεί σε εσάς, αλλά δεν θα λάβετε κάποιο χρηματικό όφελος από αυτό.