“Δύο δρόμοι απέκλιναν σε ένα κίτρινο δάσος
Και λυπημένος που δεν μπορούσα να ακολουθήσω και τους δύο
Και να παραμένω ένας ταξιδιώτης, στάθηκα επί μακρόν (στο πεδίο)
Και κοίταξα έναν όσο πιο μακριά μπορούσα σε βάθος
Ως εκεί που έστριβε με χαμηλή βλάστηση (λες και είναι πάτος).

Έπειτα πήρα τον άλλον, γιατί δεν νομίζω να κάνω λάθος,
Και έπειτα το είχε ίσως πιο πολύ ζητήσει
Γιατί ήταν χορταριασμένος και αναζητούσε χρήση.
Αν και για το παραπάνω, εκεί που οι άνθρωποι είχαν πατήσει
Τους είχε προκαλέσει φθορά περίπου στον βαθμό τον ίδιο.

Και το πρωί εκείνο και τους δύο ένα όμοιο (στρώμα τους είχε καλύψει)
Από φύλλα που δεν άλλαξαν χρώμα από βήμα κανενός.
Ω, κράτησα τον πρώτο για μια άλλη μέρα (στην δική μου ζήση)!
Όμως γνωρίζοντας πως ο δρόμος σε άλλο δρόμο θα οδηγήσει
Αμφέβαλα αν (ο δρόμος) ποτέ θα (με πισωγυρίσει).

Θα το λέω αυτό με έναν αναστεναγμό
Κάπου έτη και έτη πίσω από τώρα:
Δύο δρόμοι απέκλιναν σε ένα δάσος- και εγώ-
Πήρα τον λιγότερο περπατημένο
Και κάνει όλη την διαφορά αυτό!”

*****
Εδώ είναι ένας σύνδεσμος σε μια απαγγελία του ποιήματος στα Αγγλικά,
https://www.youtube.com/watch?v=KUaQgRiJukA
Προσκαλώ οποτεδήποτε θέλουν οι αναγνώστες να υποβάλουν ηχογραφήσεις των απαγγελιών τους των μεταφράσεών του.
Αν επιλεγούν, τα ηχητικά/βίντεο κλιπ, θα φιλοξενηθούν σε αυτόν τον ιστότοπο.

Η πρόσκλησή μου για απαγγελία των μεταφράσεων είναι αποκλειστικά και μόνο για τη φιλοξενία των απαγγελιών σε αυτό τον ιστότοπο και για την προώθηση αυτού του έργου―ένα μη κερδοσκοπικό εγχείρημα.
Η συνεισφορά σας θα αποδοθεί σε εσάς, αλλά δεν θα λάβετε κάποιο χρηματικό όφελος από αυτό.